Strona:Król Lir (William Shakespeare) 052.jpg

Jechali całą noc? To są wybiegi,
Wstępne objawy buntu i zerwania!
Przynieś mi lepszą odpowiedź.

Gloster. O, Panie,
Znany ci księcia gwałtowny charakter,
Jego zaciętość, jego nieugiętość
W postanowieniach, które raz poweźmie.

Król Lir. Do wszystkich śmierci, plag i pomst! Gwałtowny
Jego charakter? Glosterze, Glosterze,
Ja chciałem widzieć się z Kornwalskim księciem
I z jego żoną.

Gloster. Tak, Łaskawy Panie,
Uwiadomiłem ich.

Król Lir. Uwiadomiłeś!
Człowieku, czy ty rozumiesz, co mówię?

Gloster. Jak najzupełniej, Miłościwy Panie.

Król Lir. Król chciał się widzieć z księciem; stary ojciec
Z swą własną córką; żąda od niej usług.
Uwiadomieniż oni byli o tem?
Tchu mi brak, krew mi wre. Gwałtowny książę?
Powiedzże temu gwałtownemu księciu...
Ale nie, czekaj; może on i chory,
W niemocy zwykle zaniedbuje człowiek
Tych obowiązków, których, zdrowym będąc,
Ściśle dopełnia; nie jesteśmy sobą,
Gdy w przygnębieniu naszego jestestwa
Duch nasz skazany na cierpienie z ciałem.
Nie chcę przesądzać; uniosłem się może
Niesprawiedliwie, biorąc chorobliwe
Usposobienie za niechęć zdrowego.
 (Spojrzawszy na Kenta).
Przekleństwo! za co ten człowiek tu siedzi?
Jawny w tem dowód, że ten wyjazd księcia
I jej jest tylko podstępnem kuglarstwem.
Wyzwólcie go z tych pęt. Idź, powiedz księciu
I jego żonie, że chcę mówić z nimi
I to natychmiast; powiedz, żeby przyszli
I wysłuchali mnie: inaczej, każę
U drzwi ich izby póty w trąbę walić,
Aż im wytrąbi: »zaśpijcie się na śmierć«.

Gloster. Radbym harmonię widzieć jak najlepszą
Między Waszemi Cześćmi.
 (Wychodzi).