Strona:Juljusz Verne-Podróż naokoło świata w ośmdziesiąt dni.pdf/050

— 50 —–

 Zadzwonił na gospodarza.
 — Panie — rzekł, patrząc na niego badawczo, — czy to z królika?
 — Tak, panie, — rzekł bezczelnie, — z królików.
 — A czy ten królik nie miauczał czasem, gdy go zabijano?
 — Czy miauczał? Aleź, proszę pana. Królik miauczał? Przysięgam...
 — Panie gospodarzu hotelu, — powiedział Fogg chłodno, — nie przysięgaj pan i pamiętaj o tem, że niegdyś w Indjach koty uważane były za zwierzęta święte. Były to dobre czasy.
 — Dla kotów, panie?
 — A może także i dla podróżnych!
 Uczyniwszy tę uwagę, Fogg jadł już inne potrawy spokojnie.
 W kilka minut po tej scenie, Fix udał się do dyrektora policji.
 Przedstawił mu się, jako dedektyw i opowiedział o swej podróży i podejrzeniach co do Fogga.
 Pytał się, czy nie przyszedł z Londynu rozkaz aresztowania?
 Dowiedział się, że nie otrzymano żadnej depeszy.