Strona:Juliusz Verne-Podróż Naokoło Księżyca.djvu/148

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Michał Ardan aż do góry podskoczył, gdy Barbicane wymówił tę nazwę ubliżającą i niegrzeczną.
Otóż to jak Anglo-Saksonowie w dziewiętnastym wieku traktują piękną Djanę, jasnowłosą Febe, miłą Izys, ujmującą Astarte, królowę nocy, córkę Latony i Jowisza, młodą siostrę promiennego Appolina!