Strona:Adam Mickiewicz Poezye (1822) tom drugi.djvu/143

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

A ja się męczę w słotnéj, ciemnéj porze!
Słyszysz jaki szturm na dworze?
Czy widzisz łyskanie gromu? (ogląda się.)
Błogosławione życie, w małym własnym domu!
(śpiéwa.)
Kto miłości niezna, ten żyje szczęśliwy,
I noc ma spokojną, i dzień nietęskliwy. [1]
W cichym własnym domu!
(śpiéwa)
S pałaców stérczących dumnie [2]
Znijdź piękna do mojéj chatki;
Znajdziesz u mnie świéże kwiatki,
Czułe serce znajdziesz u mnie.

Widzisz ptasząt zalecanki,
Słyszysz srébrny szmer strumyka;
Dla kochanka i kochanki
Dosyć domku pustelnika.

  1. Pieśń gminna
  2. Z Szyllera.