Skoczmyż do Betleem czemprędzej (1904)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Skoczmyż do Betleem czemprędzej |
| Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
| Redaktor | Karol Miarka |
| Wydawca | Karol Miarka |
| Data wyd. | 1904 |
| Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały dział I |
| Indeks stron | |
Skoczmyż do Betleem czemprędzej pasterze; * Niechaj każdy co ma, dla Dzieciątka bierze: * Bo to Dziecię w nędzy leży, * Bez posłania, bez odzieży * Na ciężkim mrozie.
Ja Mu dam barana, jeszcze tego rana; * Dam Mu także gruszek i pięknych jabłuszek; * A ja Mu dam zwierciadełko, * Będzie miał za bawidełko, * Żeby nie płakał.
Ja poduszeczkę puchu odrobinę, * Z jagnięcia skóreczkę, dam Mu na pierzynę: * By Mu leżeć było miękko, * Koło Niego słyszeć cienko, * Poratuję Go.
A ja bardzo myślę, co Mu takiego dam; * Dałbym Mu kożuszek, ale go sam nie mam: * Przecież Mu co podaruję, * Albo czembądź uraduję * To pacholątko.
Mam ja wróbli dosyć, puszczę je do szopy; * Niechaj Mu śpiewają razem, choć półkopy; * Cierp, cierp, cierp, cierp miły Panie, * Póki ten mróz nie ustanie; * Będzie Ci lepiej.
Ja nie mając co dać, bardzo ubolewam; * Ale Go ucieszę, tylko Mu zaśpiewam: * Lu lu, la la, lu lu, li li, * Będzie tu lepiej po chwili, * Jak inni przyjdą.
Zaśpiewałem Panu, a tem się utulił, * I pod pierzyneczkę główkę Swoją wtulił; * Mrugnął na mnie oczętami, * Poklaskał se rączętami, * Bo znać był kontent.
Bardzo to rozkoszne musi być Dzieciątko; * Wół Mu z osłem służą, tak wierne bydlątko: * Parą Go swą zagrzewają, * Zawsze na Niego chuchają, * By zimna nie czuł.
Patrząc na Twą biedę, więc bardzo nam Cię żal; * Złożymy się wszyscy, a zrobimy Ci bal: * Zgotujemy baraniny, * Upieczymy cielęciny, * Wiwat krzykniemy.
