Słownik etymologiczny języka polskiego/cecha
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
cecha, cechować, ‘znamię’, czes. cejch, cejchowati, dawniej i bez j, jak u nas; z niem. Zeichen, ‘znamię’. Ale cecha, ‘poszewka’, przestarzałe, jest niem. Zieche z grec. thēkē, ‘teka’.
