Słownik etymologiczny języka polskiego/brunatny
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
brunatny, brunet, i franc. brun, ‘brunet’, z niem. braun, co w związku z nazwą ‘niedźwiedzia’ Bär, i lit. bēras, ‘brunatny’; -at, p. bławat od blau; u nas już r. 1394 »(sukno) brunaticum«, ‘ciemnawe’; w dawnej niemczyźnie brunāt o ‘ciemnej tkaninie’.
