Słownik etymologiczny języka polskiego/blichtr
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
blichtr, bliktry, z czesk. bliktr, ‘pozór, mamidło’, urobienie od blik, dla ‘krótkowidza’ i ‘zeza’; blikawy stąd i w biblji, u Leopolity: »o jednym oku«; czes. blikati i o ‘mrużeniu oka’, blikesz, ‘mrużek, krótkowidz’. Nasze jednak zawodowe bliki, blikować, z niem. Blick.
