Słownik etymologiczny języka polskiego/barszcz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
barszcz, prasłowiańska nazwa dla ‘heracleum’, por. świni barszcz, barszczyca w 15. i 16. w. dla ‘delphinium’; u nas od 18. w. nazwa ‘zupy kwaśnej z buraków’ (ale i ‘żuru’, barszcz biały), co zastąpiły pierwotny barszcz; od ostrych, kończatych liści, niem. Borste, Bürste, ‘szczeć, szczotka’; pień ten sam, co i w bark (p.); por. ind. bhrsztisz, ‘szpic, kant’; prapostać naszego: bŭrst-j; czes. brszt, rus. borszcz (nazwa zupy od nas!), słowień. brszcz: wszystko ‘heracleum’.
