Radości, gdzie są...

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Marya Konopnicka
Tytuł Głosy ciszy
Podtytuł V. Radości, gdzie są...
Pochodzenie Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom VI
Wydawca Nakład Gebethnera i Wolfa.
Data wyd. 1915
Druk G. Gerbethner i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
V. RADOŚCI, GDZIE SĄ...


...Radości, gdzie są twe plony?
Gdzie chleby są, któremi
Nakarmiasz głodnych ziemi?
Gdzie jest, któryby tobą został nasycony?
Pusty kłos twój powiewa,
Żniwo twoje — jest plewa,
A czerw życia podgryza owoc twego drzewa.

...Bólu, rabie ty boży,
Z zorzy idziesz do zorzy,
Plenny rzucając siew..
Ty wodzisz swoje pługi,
Jako świat ten jest długi,
Jako świat ten szeroki,
Ty wodzisz zwoje włoki[1]
Po ciernistym ugorze,
A rosą twoją — krew!
Od brzasku, od świtania
Słychać twoje wołania
Przez susze i przez morze,
Aż w zachodowe zorze...

Ty siejesz w rolę czarną
Żywota męki ziarno,

Odwalasz bez pochyby
Śmiertelnie równe skiby,
W śmiertelnym czoła pocie,
Krój dźwigasz na uwrocie[2]
I serca żywe, drżące, rzniesz w krwawe zagony.

A zaś z pól twych wyrasta kłosami złotemi
Chleb zdrowy ziemi,
Po którym syte wstają i silne — miljony.
Zaprawdę, ty zbierasz plony!








  1. Włóka — brona drewniana.
  2. Uwrocie — koniec stajania, zwykle zagon poprzeczny.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.