Piesek Kruczek (1850)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Piesek Kruczek |
| Pochodzenie | Bajki i powiastki dla dzieci z celniejszych bajko-pisarzy polskich wybrane |
| Wydawca | nakład Ernesta Wilhelma Günthera |
| Data wyd. | 1850 |
| Miejsce wyd. | Leszno |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Piesek Kruczek.
Chodź piesku! a ten piesek nazywał się Kruczek,
Chodź, mówił Hipolitek, nauczę cię sztuczek.
Kiedym ja jeszcze mały, ucz panicz Azora.
Nie, piesku, rzecze chłopczyk, to najlepsza pora,
Azor stary, niepojmie, pracować z nim nudno,
I tobie późniéj byłoby trudno.
O wieleby cię, wiele, pracy kosztowało;
Teraz, zobaczysz, jak mało.
Wkrótce pojętny Kruczek
Nauczył się wielu sztuczek,
Służył, podawał i pływał,
Tysiąc figlów dokazywał;
A to tak zręcznie, tak śmiało,
Iż się zdawało,
Że go nic niekosztowało.
Pamiętaj, Hipolitku, coś mówił do Kruczka:
Że się z młodu najlepiéj nabywa nauczka.
