Pieśni Petrarki/Sonet 171

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Francesco Petrarca
Tytuł Pieśni Petrarki
Wydawca nakładem tłumacza
Data wyd. 1881
Druk Józef Sikorski
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Felicjan Faleński
Źródło Skany na commons
Indeks stron
Sonet 171.

Duszo! co różnych cudów moc tak srogą
Oglądasz, słyszysz, wypowiadasz w pieśni —
Zmysły! przez które wprost mi w serce mogą
Wrażenia płynąć, jakich dusza nie śni —
Cześć wam! że ani później, ani wcześniej,
Z pomocą waszą nie poszedłem drogą,
Gdzie moje myśli, jak wędrowcy leśni,
Mkną, w gwiazdę Laury zapatrzone błogo.
Gdyż przy tym blasku, w ślad którego chodzę,
Manowców dla mnie niema na tej drodze,
Co godna w Rajskich siedzib wieść powaby.
Więc dalej w Niebo ty umyśle słaby!
Byś nawet mimo wzgardy jej i wstręty,
Za jej przewodem szedł w przybytek święty! —





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.