Pieśni Petrarki/Sonet 120

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Francesco Petrarca
Tytuł Pieśni Petrarki
Wydawca nakładem tłumacza
Data wyd. 1881
Druk Józef Sikorski
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Felicjan Faleński
Źródło Skany na commons
Indeks stron
Sonet 120.

Idźcie gorące tchnienia w zimne łono!
Powloką z lodu stań się przez was krucha!
I jeśli Niebo próśb śmiertelnych słucha,
Śmierć lub nadgrodę oby wam znaczono!
Idźcie sny moje z myślą udręczoną!
Jeśli jej wstrętów, gwiazda mego ducha
Nie zdoła olśnić, lub nie zmiękczy skrucha —
Nadzieje moje w mgły niech błędne wioną!
Bowiem tak sądzę, jeśli się nie mylę:
Że na mej drodze chmur i wichrów tyle,
Ile jest u niej cicho i świetlane.
Więc wy, Miłości tkliwi przodownicy
Idźcie! — niech trwożny czytam w jej źrenicy,
Że mej pokorze raczy być zjednaną. —





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.