Miłość artysty. Szopen i pani Sand
| Dane tekstu >>> | ||
| Autor | ||
| Tytuł | Miłość artysty | |
| Podtytuł | Szopen i pani Sand | |
| Wydawca | Gebethner i Wolff | |
| Data wyd. | 1927 | |
| Druk | J. Rajski | |
| Miejsce wyd. | Warszawa | |
| Źródło | Skany na commons | |
| Inne | Cały tekst | |
| ||
| Indeks stron | ||
|
„THE POLISH BOOK IMPORTlNG CO., INC.” — NEW YORK
„KSIĘGARNIA POLSKA NA ŚLĄSKU, SP. AKC.” — KATOWICE
1927
POŚWIĘCA
AUTOR |
W zbliżeniu się znakomitych ludzi do pięknych czy niepospolitych kobiet, które wywierają w następstwie znamienny wpływ na losy tych mężczyzn, widzi się zazwyczaj zwykły przypadek. Mówi się tak: „Gdyby ten czy ów nie poznał tej czy owej kobiety, nie byłoby się stało z nim to, co się stało“. W założeniu takiem tkwi, co najmniej, zupełna niedostateczność logiczna, gdyż zaraz nasuwa się pytanie: Czem się stało, że ten czy ów poznał tę czy ową, a nie inną kobietę? Jeżeli jest to przypadek, to dlaczego przypadł on na tę właśnie kobietę? Zresztą, przypadek, gdyby gdzieś istniał istotnie i nie był tylko tem, czego jeszcze rozwiązać przyczynowo nie umiemy, nie mógłby nastręczać zagadnienia żadnej dalszej konsekwencji dla nas logicznej: przypadek mógłby rodzić tylko przypadek, nie zaś jakąś logikę życiową, co do której zakładamy sądy.
W zarysie niniejszym starałem się pochwycić niejako nić celowości koniecznej, jaka warunkowała zbliżenie się Szopena do pani Sand i jaka związała dwa te biegunowo odmienne istnienia — dla bolesnej wymiany wielkiej sprawy życia — dla pełnego przyprawienia Szopenowi anielskich skrzydeł sztuki.
Wobec takiego postawienia celowej zasady życia, wobec rezultatów widomych triumfu ducha, musi na dalszy plan odejść nasz żal, nasze pretensje czy sądy surowe względem tej, która była może przedwczesnem wiekiem sławnej trumny Szopena: nad osobniczemi wymiarami naszych sądów, nad wszelką oceną dusz, wstecz rozpatrywanych, górować będzie zawsze wyraz konieczności najwyższej: Tak musiało być!
| Str. | ||
| Pani Sand do czasu poznania Szopena | 9 | |
| Sprawa z Mussetem. — Furja miłosna. | 9 | |
| Piffoël | 26 | |
| Szopen i pani Sand | 34 | |
| Empireum pani Sand. — Pierwsze zawiązki miłości. | 34 | |
| Na Majorkę. — Vogue la galère. | 50 | |
| Pani Sand o Szopenie. (Wyciąg z „Historji jej życia” w przekładzie) | 57 | |
| Analiza tekstu pani Sand | 93 | |
| Palma i Valdemosa | 96 | |
| Powrót | 104 | |
| Wiek męski — wiek klęski Szopena | 110 | |
| Nohant i Paryż (1839—1846) | 110 | |
| Szelmostwo literackie (1846) | 122 | |
| Zerwanie | 137 | |
| Agonja | 143 | |
| Epilog. | 146 | |
| Bibljografja | 147 | |
Winieta wstępna przedstawia pałac pani Sand w Nohant. (Wedle ryciny francuskiej.)
Portrety w medaljonach na okładce:
Pani Sand — rysunek wedle sztychu Calamatta;
Szopen w młodym wieku — wedle litografji współczesnej, ze zbiorów Warsz. Towarzystwa Muzycznego.
Oprócz znanych dzieł polskich o Szopenie: Karasowskiego, Hoesicka, Opieńskiego, Karłowicza, Kleczyńskiego, hr. Tarnowskiego, tudzież obcych: Liszta, Niecksa, Poirée'go, Aubry'ego, Ganche'a (1921), nowsze: E. Ganche: Dans Le souvenir de F. Chopin, Paris, 1925. H. Bidou: Chopin, Paris, Alcan, 1925, poza tem: Georges Sand: Histoire de ma vie, 4 tomy (głównie tom IV-ty); — Un Hiver à Majorque; — Journal intime, 1926, tudzież trzytomowe dzieło Karenina o pani Sand (Georges Sand).
