M. Arcta Słownik Staropolski/Ć (całość)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Antoni Krasnowolski
Władysław Niedźwiedzki
Tytuł Słownik Staropolski
Wydawca M. Arct
Data wyd. ok. 1920
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Ć.

Ćchać, 1) czyhać; 2) uderzać.

Ćchórz, ćckórz, tchórz.

Ćci, uczty, biesiady.

Ćma, ciemność.

Ćmachnąć, uderzyć.

Ćmawy, ciemnawy, bez połysku.

Ćmiakać, cmokać.

Ćmiel, trzmiel.

Ćmy, bez połysku, matowy.

Ćwiczeństwo, ćwiczenie, karność.

Ćwiczeńszy, bardziej wyćwiczony.

Ćwiczny, pojętny.

Ćwiczyzna, ćwiczenie, wprawa, mistrzostwo.

Ćwierciel, kwadrans.

Ćwiercz, świerszcz.

Ćwierćkartaun, ćwierćwąż, rodzaj działa.

Ćwierdza, twierdza.

Ćwierdzić, twierdzić.

Ćwierdź, twierdza, więzienie.

Ćwierk, świerszcz.

Ćwiertka, ćwiartka.

Ćwiertnia, miara zboża albo mąki.

Ćwiertnik, właściciel ćwierćłanka.

Ćwikiel, ćwykiel, klin w bieliźnie.

Ćwirć, ćwierć.

Ćwirdza, twierdza.

Ćwirdzić, twierdzić.

Ćwirtnia, p. Ćwiertnia.

Ćwizgult, ćwiżgult, ćwiżgułt, p. Cwiszgold.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.