Encyklopedja Kościelna/Achaz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Achaz, syn Joathama króla judzkiego, nastąpił po ojcu i panował 16 lat (4 Kr. 16, 2). Jeden z najgorszych królów judzkich, ofiary składał Baalowi na wyżynach i pod drzewami wystawił mu wiele posągów. W dolinie Ben-Hennon (Hinnom) wystawił na cześć Molocha posąg brązowy i w nim rozpalanym składano dzieci (Jer. 4, 31). Król własnego syna na taką oddał ofiarę. Panowanie jego dla Judy było bardzo nieszczęsne. Już za jego poprzednika Joathama, królowie: izraelski Faceasz i syryjski Razin zmówili się na obalenie państwa Judzkiego, a za Achaza najechali i pustoszyli kraj; podobnie niszczyli kraj Idumejczycy i Filistyni (II Par. 28, 18). Achaz wezwał na pomoc Teglat-Phalasara, króla assyryjskiego i bogatemi podarunkami skłonił go do tego, że ten rozpoczął wojnę pko Syryi i Izraelowi, zdobył Damaszek, zabił Razina, a mieszkańców zaprowadził do niewoli (4 Król. 16, 7 — 9). Achaz udał się do niego do Damaszku i gdy zobaczył tamtejszy ołtarz, przesłał kapłanowi Urjaszowi wzór i polecenie wystawienia takiego samego ołtarza w świątyni jerozolimskiej. Później sam na tym ołtarzu ofiary składał (4 Król. 16, 10). Ale assyryjski król nie najlepsze miał zamiary i względem króla judzkiego, i zaledwie ofiarą wszystkich skarbów królewskich, a nawet i kościelnych, zdołał sobie kupić Achaz pokój od assyryjczyka (2 Paralip. 28, 24). Żarliwe napomnienia Izajasza nic nie skutkowały na bałwochwalczym królu (Iz. 7, 3). Po śmierci nie pochowano go w grobach królewskich. Zdanie, jakoby Achaz przy swojém na tron wstąpieniu miał dopiero lat 20, zdaje się być pomyłką przepisywany, ponieważ w takim razie żyłby tylko 36 lat i Ezechjasz nie mógłby przy jego śmierci miéć już 25 lat wieku (4 Król. 18, 2.)
