Encyklopedja Kościelna/Bogedain Bernard

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Encyklopedja Kościelna (tom II)
Redaktor Michał Nowodworski
Data wyd. 1873
Druk Czerwiński i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Bogedain (Bogdan) Bernard, suffragan wrocławski, bp Hebronu in p. inf., szlązak. Arcybiskup Dunin sprowadził go do swojej djecezji i mianował dyrektorem seminarjum nauczycielskiego w Paradyzu, gdzie założył on szkołę normalną polską. Wraz z Kotzolfem i Klonowskim, muzykami, wydał Śpiewy nabożne dla użytku archidjecezji gnieźnieńskiej i poznańskiej. Pełniejszy, bo przeszło 500 pieśni polskich zawierający Chorał, ułożony do grania na organach i śpiewania, zebrał 1854 r. W czasie rewolucyjnego ruchu 1848 i 1849 ks. Bogedain był radcą rejencyjnym w Opolu na Szląsku; dla przeciwdziałania agitacji rewolucyjnej pomiędzy ludem założył ludowy tygodnik: Gazeta wiejska dla Górnego Szląska. Gazeta ta rozpoczęła się z początkiem 1849 r. Obrany deputowanym na sejm, trzymał tam stronę porządku i prawa. Roku 1850 we Wrześniu ustało wydawnictwo gazety, a za to tém gorliwiej zajął się ks. B. podniesieniem języka polskiego w szkołach szląskich. Znalazł się jednak w radzie rejencyjnej ks. Barthel, który dopatrzył oddzielny język górno-szląski i obstawał za zaprowadzeniem w szkołach tego języka, nie zaś polskiego. Po śmierci Daniela Latuszka, suffragana wrocławskiego, biskup Förster wybrał na jego następcę ks. Bogedaina, ze względu, że w djecezji tej jest półowa mówiących po polsku. Prekonizowany w Rzymie 21 Gr. 1857 r., konsekrowany w Wrocławiu d. 9 Maja 1858 r. przez ks. arcyb. gniezn. Przyłuskiego, w asystencji biskupów Förstera i Stefanowicza, suff. poznańskiego. Um. 17 Wrz. 1860 r. w Pless.