Duch Adama i skandal

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Cyprian Kamil Norwid
Tytuł Duch Adama i skandal
Pochodzenie Dzieła Cyprjana Norwida
Redaktor Tadeusz Pini
Wydawca Spółka Wydawnicza „Parnas Polski”
Data wyd. 1934
Druk W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
DUCH ADAMA I SKANDAL.
Resurrexit, sicut dixit[1].
1.

Oto ten samy, którego bezdumna
W kościoła wnętrzu czerniła się trumna,
Zmartwychwstał w Słowo —

2.

I «Kochajmy się!» wyrzekłszy przy zgonie,
Po zgonie jeszcze w swem ukrywa łonie
Hańbę domową[2].

3.

Więc pokazał się naprzód Magdalenie[3],
Podobny Panu, jak swym wzorom ciernie
Podobne wiernie —

4.

I na Emaus[4] idącym powiada,
Jak się to pismo niejasno wykłada,
Że laur, to ciernie.
Pisałem po powrocie z pogrzebu Adama
Mickiewicza 1856 w Paryżu.





  1. = (łac.) Zmartwychwstał, jak to zapowiedział.
  2. Podczas odprawiania modłów nad zwłokami Mickiewicza, w kościele, uderzył emigrant Jaźwiński kijem w plecy Wład. Zamojskiego i umknął.
  3. Zwłoki Mickiewicza, po przewiezieniu do Paryża, złożono w kościele św. Magdaleny.
  4. Dwom uczniom swym, idącym z Jerozolimy do Emaus, zjawił według podania Chrystus.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Cyprian Kamil Norwid.